MAANDAG
|
Wil je weten wie ik ben? Luister dan goed naar wat ik vertel. Anders ga je waarschijnlijk achter het net vissen, blub blub blub blub blub. Hahahahaha! Als ik kan sporten, voel ik me als een vis in het water. Maar soms hou ik er ook van om als een bakvisje te gaan kijken naar andere sporters. Samen met al mijn collega's maak ik een grote school. Hahahahaha! Elk jaar leer ik wat bij over mezelf. Al twee jaar coronacrisis, maar ik voel me nog altijd zo gezond als een vis. Ik ben dan wel een vinnige vis, maar als ik kan lezen in een leuk boek, dan verroer ik geen vin. Ik snap wel dat jullie allemaal willen dat ik boven water kom. Maar ik blijf graag nog even laag. Blub blub blub blub blub. |
DINSDAG
|
Hallokidoki! Ik ben Mala Malpa. Klein van gestalte, maar groot van hart. Ik doe wel eens graag gek. Ik hou van lezen om eventjes te ontsnappen aan de echte wereld. Ik droom nog steeds van een sprookjeshuwelijk. Ik geef al langer dan één jaar les, maar heb het liever niet over mijn leeftijd... |
WOENSDAG
Vinnige vis leest voor uit...
Karel gaat naar de bibliotheek van liesbet slegers
|
Hallo, ik ben Karel. Vandaag ga ik met papa naar de bibliotheek. Daar hebben ze heel veel boeken. Joepie! Ik heb er al zin in. Zoveel boekenrekken, en bijna allemaal staan ze vol. Er zijn hier veel meer boeken dan ik ooit kan tellen. ‘Kijk, Karel. Daar staan de boeken voor grote kinderen,’ zegt papa. ‘En in die daar, staan heel veel lettertjes. Dat zijn de boeken voor mama’s en papa’s. Dit is een leuk boek. Zullen we het voor een tijdje mee naar huis nemen?’ vraagt papa. ‘We kunnen nog een paar boeken kiezen, maar niet allemaal natuurlijk. Welke vind je de leukste?’ |
donderDAG
MALA MALPA LEEST VOOR UIT...
THE JUNGLE BOOK VAN GERONIMO STILTON
THE JUNGLE BOOK VAN GERONIMO STILTON
De rit tussen de takken had Mowgli naar de verloren stad gevoerd. Ook bekend onder de naam 'Koude Krotten' door de aanwezigheid van oude verlaten huizen. In de ogen van Mowgli was dat werkelijk een betoverende plaats. Het waren de ruïnes van een antieke Indiaanse stad die een koning op de top van een heuvel had laten bouwen. Tussen het witte marmer waren er allerlei planten beginnen woekeren en de plantengroei had zich zelfs verspreid tot in de gebouwen,
|
die inmiddels al vele jaren leegstonden. De apen geloofden dat dit hun stad was en bluften dat ze meer waard waren dan de andere dieren. Ze maakten behendige sprongen, liepen langs ramen en daken als gekken binnen en buiten. In de troonzaal aapten ze de mensen na en daarna hurkten ze neer op de daklijsten om zich te vlooien. Buiten schudden andere apen nog aan onrijpe vruchten en bloemen. Er waren er ook enkele die hun poten zetten in de bekkens waaruit ze dronken zodat al het water vuil werd. Mowgli sloeg verbaasd het tafereel gade en dacht: 'Baloo en Bagheera hadden gelijk. Wie zich op zo'n domme manier gedraagt, is niet te vertrouwen.' Ondertussen kreeg hij reuzehonger, dus vroeg hij eten. Twee apen boden hem aan wat fruit te brengen. Maar na enkele passen begonnen ze elkaar achterna te lopen en te plagen en vergaten ze alweer wat ze hadden beloofd. Mowgli was werkelijk sprakeloos. Hij kon bijna niet geloven dat er zo'n domme dieren bestonden. Hij maakte aanstalten om hen de les te lezen toen een grote aap op een steen klom en aan een lange toespraak begon. Hij zei dat met de gevangenneming van Mowgli een belangrijke periode aanbrak voor het apenvolk. Mowgli zou hen beschuttingen, hutten en vele andere dingen leren bouwen en de apen zouden aan iedereen hun meerwaarde kunnen tonen.
|